گروه مقاله : مقالات دندانپزشکی
تاريخ انتشار : 1398/07/14 - 12:15
كد :107
یکی از مهم ترین عواملی که دندان درآوردن کودک را به تاخیر میاندازد، کمبود ویتامین D در کودکان است که در شرایطی که کودکان در هوای بسیار آلوده زندگی میکنند یا کمتر در معرض نور خورشید قرارمیگیرند، اتفاق میافتد. در چنین شرایطی ممکن است کودک دچارعوارضی چون دیر نشستن یا تغییر شکل سر،دست و پا،کرم خوردگی زودرس دندان ها مبتلا شود.
بهتر است بدانیم نقطه شروع دندان در آوردن کودک در رحم مادر آغاز میشود.یعنی اولین جوانه های دندانی در دوران بارداری صورت میگیرد که به این ترتیب بنیان دندان های شیری در کودک گذاشته میشود. در واقع همین جوانهها هستند که به شکل اولین دندانهای شیری در فاصله بین 6 تا 12 ماهگی از لثهها میرویند.
وقتی دندان کودک بیرون نمیآید!
دنداندرآوردن درکودکان یکسان نیست، معمولا در فاصله 6 تا 12 ماهگی اولین دندانهای کودک که 2 دندان پیش جلویی در فک پایین و بعد فک بالا هستند، میرویند. پس از آن هم دندانهای آسیا و در آخرین مرحله دندانهای نیش رشد میکنند. حال اگر کودکی تا یک سالگی دندان درنیاورد باید پیگیر بیماریهایی بود که به اختلال در دنداندرآوردن منتهی میشوند.
یکی از مهم ترین عواملی که دندان درآوردن کودک را به تاخیر میاندازد، کمبود ویتامین D در کودکان است که در شرایطی که کودکان در هوای بسیار آلوده زندگی میکنند یا کمتر در معرض نور خورشید قرارمیگیرند، اتفاق میافتد. در چنین شرایطی ممکن است کودک دچارعوارضی چون دیر نشستن یا تغییر شکل سر،دست و پا،کرم خوردگی زودرس دندان ها مبتلا شود. از طرفی عدم کارکرد طبیعی غدههیپوفیز یا کم کاری تیروئید نیز میتوانند به اختلال در روند دنداندرآوردن منجر شوند. حتی کمبود یا افزایش فلوراید موجود در آب آشامیدنی یا غذای کودک نیز میتواند به شکل اختلال در دنداندرآوردن، تغییر شکل و رنگ دندان بروز کند. کودکانی که دندانهای نیششان بیرون نزده باشد، احتمالا مشکلی در عملکرد غده هیپوفیز دارند و در معرض عوارض دیگری چون کوتاه قدی و اختلالات بینایی نیز هستند.
وقتی کودک بیقرار میشود
درد ناشی از دنداندرآوردن، هنگام بیرون زدن دندانهای نیش در فک بالا به اوج خود میرسد، از عوارض روند دردناک دنداندرآوردن در کودکان، تحریک پذیری، بیقراری و در برخی موارد گوش درد است.
اولین علامت دنداندرآوردن، افزایش آبریزش از دهان، حتی یکی دو ماه قبل از اولین رویش دندان است. قرمزی و تورم تدریجی لثه در محل خروج دندان و قرمزی چانه میتواند از نشانههای دیگر باشد. در این حالت، کودک بداخلاق شده و شاید غذا خوردن او نیز با مشکل همراه شود. در چنین شرایطی تعدادی از کودکان با گازگرفتن اشیای سفت و خنک، آرامتر میشوند.
اسهال شدید، نشانه دندان درآوردن نیست
علائمی مانند گلودرد، اسهال و تب شدید نشانه دنداندرآوردن میباشد.البته افزایش دفعات اجابت مزاج و بروز تب خفیف میتواند از عوارض همراه دنداندرآوردن باشد. علت آن هم این است که در جریان دنداندرآوردن، روند فعالیت باکتریهای دهان تغییر می کند و گاهی این باکتریها وارد خون نیز میشوند و میتوانند تب خفیف ایجاد کنند. بعلاوه آبریزش از دهان گاهی تا زمان کاملشدن دندانها ادامه پیدا میکند. در صورت بیقراری زیاد کودک، استفاده از قطره استامینوفن مانعی ندارد، ولیکن استفاده از ژلهای موضعی به دلیل ایجاد آلرژی اصلا توصیه نمیشود.
از مصرف ویتامین D غافل نشوید.
کودکان در زمان دنداندرآوردن میتوانند تغذیه عادی خود را داشته باشند،در این مقطع، مصرف ویتامین D به میزان روزانه 400 واحد ضروری است. البته مصرف قطره مولتیویتامین برای کودکان باید از 15 روزگی آغاز و تا 2 سالگی ادامه یابد. اما نکته اساسیتر، توجه مادران به طریقه دادن قطره آهن به فرزندانشان برای جلوگیری از سیاهشدن دندانهاست. باید سعی شود که قطره آهن روی دندانها ریخته نشود یا پس از هر بار استفاده از این قطره، دندانها با پنبه مرطوب پاک شده یا دهان کودک با چند قطره آب شسته شود. علاوه بر آن ،کودکانی که دندان درمیآورند، به هیچ وجه نباید در ساعات خواب شبانه تا صبح ـ حداقل به مدت 5 تا 6 ساعت ـ شیر یا آب قند بخورند. چراکه مصرف این نوع مایعات در این فاصله زمانی، منجر به پوسیدگی دندانهامیشود.