گروه مقاله : مقالات دندانپزشکی
تاريخ انتشار : 1397/04/23 - 13:53
كد :39
رادیو گرافی در حقیقت تصویری از دندان و استخوان لثه است که به تشخیص بیماری های دهانی کمک می کند.
رادیو گرافی دندان چیست؟
تصویری که از دندان و بافت و استخوان لثه گرفته می شود و باعث تشخیص مشکلات دهانی می گردد. از رادیوگرافی برای چکاب دندان ها نیز می توان استفاده نمود.
رادیو گرافی در بین کودکان به دلایل زیر انجام میگیرد :
• اطمینان از اندازه مناسب فک برای رشد دندان های دائمی
• نظارت بر پیشرفت دندان های عقل
• تعیین لق شدن دندان های شیری
• درمان سریع پوسیدگی و بیماری های لثه
برای جلوگیری از خطرات رادیو گرافی به ویژه برای کودکان که حساس تر هستند بهتر است از رادیوگرافی دیجیتالی که پرتو کمتری دارد استفاده شود. در طی رادیوگرافی از حداقل تابش که کمترین عوارض را دارد ،استفاده می شود ،در نتیجه جای نگرانی وجود ندارد و والدین در طی درمان دندانپزشکی کودکان می توانند با استفاده از رادیوگرافی از دندان های کودک ،روند درمان را تسریع بخشند .
رادیو گرافی انواع مختلفی دارد که در اینجا به معرفی آنها می پردازیم :
1) رادیوگرافی بایت وینگ: نشان دهنده ی سمت راست دندان
2) رادیوگرافی پری اپیکال: نشان دهنده سمت چپ دندان
3) رادیوگرافی اکلوزال : نشان دهنده سطح اکلوزال دندان ها
4) رادیوگرافی های خارج دهانی
رادیوگرافی بایت وینگ
این رادیوگرافی کرون دندان های عقب را نشان می دهد. دندانپزشک ها از هر طرف صورت، یک یا دو رادیوگرافی بایت وینگ می گیرند. هر رادیوگرافی دندان های مولر (دندان های عقب) و دندان های دوپایه (دندان هایی که در مقابل مولر ها قرار دارند) در بالا و پائین و در واقع جزئیات دندان های بالا و پائین یک سمت دندان را نشان می دهد. این رادیوگرافی به این دلیل بایت وینگ نامیده شده است که فرد در هنگام گرفتن رادیوگرافی، وسیله بال مانندی را گاز می گیرد که نوار اشعه X را در طول روند رادیوگرافی در جای خود ثابت نگاه می دارد. این رادیوگرافی ها به دندانپزشکان کمک می کنند که پوسیدگی بین دندان های عقب و تغییر ضخامت استخوان ها به علت بیماری های لثه را تشخیص دهند. همچنین رادیوگرافی بایت وینگ می تواند برای تعیین میزان مناسب تاج (کلاهک پوشاننده دندان) و یا ترمیم های دیگر به عنوان مثال بریج ها کمک کند. همچنین می تواند هر گونه سایش و یا فروپاشی در پرکردگی دندان را نمایش دهد.
رادیوگرافی پری اپیکال
تنها یک یا دو دندان را در آن واحد نشان می دهد. رادیوگرافی پری اپیکال شبیه به رادیوگرافی بایت وینگ است، با این تفاوت که این رادیوگرافی ارتفاع کامل هر دندان از تاج تا ریشه و قسمتی پایه ای که به فک متصل می شود را نشان می دهد.
بسته به شرایط سلامت دهانی و مشکلات دندانی که در گذشته داشته اید دندانپزشک ممکن است برای فرد یک بررسی کامل رادیوگرافی و یا FMX تجویز کند. این روند شامل نمایش هر دندان از تاج تا ریشه و قسمت بنیادی دندان است. این رادیوگرافی تغییرات غیرطبیعی در ریشه ها و استخوان محیطی آنها را نشان می دهد.
رادیوگرافی اکلوزال
این رادیوگرافی از رادیوگرافی های معمول دیگر بزرگتر است و رشد و جایگاه دندان های کودکان را نشان می دهد. هر رادیوگرافی تقریباً تمام طاق فک بالا و یا پائین را نشان می دهد.
رادیوگرافی های خارج دهانی
رادیوگرافی های خارج دهانی به نحوی تهیه می شوند که نوار رادیوگرافی در خارج دهان قرار می گیرد. این دسته از رادیوگرافی ها، علاوه بر نشان دادن دندان ها، اطلاعاتی در رابطه به فک ها و جمجمه ها به دندانپزشک ارائه می دهند که هدف اصلی در این رادیوگرافی فک ها و جمجمه نیز می باشد.
کاربردها:
- تحت نظر داشتن رشد و پیشرفت
- مشاهده وضعیت دندان های تحت فشار
- بررسی رابطه بین دندان ها و فک ها
- بررسی استخوان های صورت
- تشخیص مشکلات احتمالی بین دندان ها و فک ها و مفصل گیجگاهی و یا دیگر استخوان های صورت
بسته به بهداشت دهان و دندان فرد و برای تشخیص پوسیدگی دندان های وی ، دندان پزشکان استفاده از رادیوگرافی را هر شش ماه تا هر سه سال تجویز می کنند. بسته به شرایط شما یا صلاح دید دندان پزشک این دفعات کمتر یا زیادتر شوند. به عنوان مثال اگر بین تمام دندان های شما فاصله وجود داشته باشد و معاینه چشمی آنها میسر باشد، شاید اصلا به رادیوگرافی دندان نیازی نباشد.